alweer 6 weken verder

Bon Dia, Tardi, Nochi lieve lezers,

Het plan om me te richten op het afschrijven van mijn ooit begonnen boek, is tot nu toe faliekant in het water gevallen. Ik zittend met een wijntje op het strand en mijn Ipadtje in de hand is eerder een fata morgana dan werkelijkheid. Nee, lieve mensen, de bestseller moet nog even wachten want, dit bovenste stukje beschrijft alles hoe het er hier ‘nog steeds’ aan toe gaat. Elke dag feest, gezelligheid en natuurlijk stage;) En weinig tijd voor andere dingen. En ik hou er van!!

Ik ga graag verder waar ik de vorige keer ben geëindigd. Feesten. De afgelopen weken heb ik een nieuw fenomeen ontdekt wat betreft het uitgaan, de Lokobus. Nee dit is geen bus die eruit ziet als een locomotief of een verrassend mooie oldtimer, het is gewoon zoals de naam zegt: een te gekke bus waarbij je 2 uur lang rijdend over Curaçao vertoefd met een onbeperkte voorraad drank. Je begrijpt, dit zorgt sowieso voor leuke problemen. Bij elke rotonde val je over elkaar heen, wanneer de middelste in de bus bier nodig heeft is de voorste de lul en voor de mensen die mij goed kennen en weten wat er als eerste in mij opkomt als ik in het midden van die bus sta, Waar Is De WC!?? Gelukkig bereikte meerdere mensen een hoogtepunt in de bus waardoor we een tijdelijke pitstop maakte bij het dichtstbijzijnde plantsoen waar we zowel de planten als alle beesten die in dat bosje zaten hebben gevoed. Ik wil tot op de dag van vandaag niet weten wat er allemaal over mijn benen heeft gekropen, maar op dat moment maakte dat niks uit!. Nadat iedereen weer was ‘opgelucht’ en er nog even ruimte was gemaakt voor een groepsfoto, hebben wij onze reis weer voort gezet. Eenmaal back in town zijn wij afgezet bij cafe de tijd, waar we nog even vrolijk door hebben gefeest en hebben wij deze avond afgesloten bij Bermuda.

Het feest van het jaar was aan de gang op Curaçao namelijk, Carnaval!! Gesponsord door het enorme biermerk Polar, waren duizenden Curacaoenaren op de been om dit spektakel mee te maken. (Even een klein weetje tussendoor, Polar komt oorspronkelijk uit Venezuela en is hier wat Amstel in Nederland is). Ik had veel verhalen over carnaval gehoord, dus ik was erg benieuwd. Één van die verhalen was namelijk dat carnaval het gevaarlijkste feest op Curaçao is, dus dat wordt lachen. Gekleed in een gescheurd shirt, geel yolo petje op en een zonnebril zonder glazen was onze carnavals outfit af. Op naar de tijd waar het feest los barstte met de heerlijke klanken van Guus Meeuwis, de dakdekkers en natuurlijk Nielson. Een aantal uren verder gingen we op weg naar de 2de kroeg, Bermuda, om daar onze avond af te sluiten. Bij de ingang werden we nog even raar aangekeken vanwege onze outfit en was ik bang geweigerd te worden, maar lief lachen doet in dit land wonderen. Nou hadden jullie natuurlijk verwacht dat carnaval op Curaçao bestaat uit optochten met praalwagens, dansen en muziek, nou dat is ook zo! Op dinsdag had je de afsluitende parade waar wij naar toe zijn gegaan. De meest bizare, mooie, ‘lelijke’ en aparte wagens kwamen voorbij. Het was één groot feest waar mensen heerlijk aan het dansen waren. Carnaval was erg geslaagd.

In het weekend zijn we eigenlijk altijd wel op een strand te vinden. Het mooie van Curaçao is dat je zoveel verschillende stranden hebt, dat je elke weekend ergens anders heen kan gaan. Je hebt stranden die wat meer afgelegen liggen, bijvoorbeeld San Juan. Je moet je voorstellen dat je met een Suzuki alto over een weg heen rijdt waarbij de gaten in de weg zo diep zijn dat je er in kan baden, de stenen op de weg zo groot zijn dat het lijkt alsof er een complete rots is afgebrokkeld en dat er af en toe een leguaan op de weg loopt of gewoon een overstekend zwijn. Maar na deze iet wat aparte tocht, kom je op een prachtig strand terecht met mooie grotten en een prachtige zee. De moeite waard dus. Een wat normaler strand is bijvoorbeeld Zanzibar, waar je overigens heerlijke pizza’s kan eten (BART). Laatst lagen we heerlijk te genieten bij zanzibar, toen daar opeens een fantastische band begon te spelen. Biertje in je rechterhandje en ook links, en dan heerlijk bewegen en genieten van de ondergane zon. De bevestiging dat op Curaçao ook bekende mensen komen is dit weekend bevestigd want we hebben namelijk niemand minder dan Gerard Joling gespot.

In middels zit ik hier alweer in mijn 6de week op dit fantastische eiland en begint het leven hier echt ‘gewoon’ te worden. Je raakt gewent om in je lange pantalon en dichte schoenen met +30 graden het werkterrein te betreden en zelfs de dagelijkse dagmenu’s bij plein wilhelmina worden gewoon. Om deze dagelijkse sleur dus te doorbreken hebben we dit weekend voor het eerst iets cultureels gedaan! Gewoon weer even het gevoel dat je op vakantie bent. We zijn naar Shete Boka geweest. Een plaats bij westpunt waar je een hele grote rotspartij hebt waar enorme golven tegenaan komen. Doordat de golven op een bepaalde manier tegen de rots aankomen schiet het water met een bloedgang omhoog en heb je een heel moei effect. Het was leuk om te zien maar na een uurtje werd onze interesse bruid verstoord door het gevoel van honger (Ja mensen, niet alleen in afrika hebben ze honger) dus op naar het restaurantje waar we een typisch locaal gerecht hebben gegeten, gestoofde geit met patat. Erg lekker gerecht en weer een goede bodem om onze reis voort te zetten. Er zijn bij shete boka verschillende plekken waar je kan kijken naar water wat tegen de rotsen aanknalt, maar geloof me het is leuk om te zien, zeker wanneer je denkt leuk op de foto te gaan en de golf zo hoog blijkt te zijn dat het water niet terug in de zee beland maar in jou nek, maar na 2 uur kijken naar water is het wel weer klaar. Ik weet dat ze straks door het vertrek van Willem Alexander iemand zoeken bij dat waterbedrijf, maar dat is dus niks voor mij. Om nog even cultureel verder te gaan zijn we door gereden langs verschillende strandjes en door verschillende dorpjes. Heel leuk om even wat meer van het eiland te zien dan de binnenkant van alle kroegen en discotheken. Om deze dag af te sluiten ben ik nog even met Joeri naar het casino geweest in de hoop onze 3 gulden entree geld voor Shete Boka terug te winnen, maar helaas moet ik jullie meedelen dat ik nog nooit zo’n dure cola hebt gedronken… Na één uur spelen was ik namelijk 50 gulden achteruit en alleen een cola rijker.. Dus mam, ik wil jullie nooit meer horen over jullie ‘dure’ kopje koffie in Monaco;)

Nou lieve mensen, voor nu laat ik het hier weer even bij. Volgende keer ga ik het hebben over de Locoboot, een feest genaamd Painted, mijn nieuwe werkzaamheden namelijk; het bedenken van een programma over 9 maanden zwangerschap en nog veel meer!

Hier moet nu weer gewerkt worden en ik spreek jullie allemaal snel! Xxx Cioux en een zonnige groet vanuit het bewolkte Curaçao!;)